เราได้มาพบได้มารัก
แล้วสักพักก็ไป เรื่องมันพอเข้าใจ
และเธอก็ใช้ชีวิตที่ เหมือนไม่มีเรื่องใด
ได้เกิดขึ้นกับเรา
บอกตรงๆ ข้อตกลงว่าจบลงยังคงจำขึ้นใจ
แต่ในทางการกระทำทำแบบนั้นไม่ยากเลยหรือไง
ใครไม่พร้อมจะไป ฉันแล้วหนึ่ง
ใครไม่คิดอะไร ฉันคิดถึง
ใครไม่ยอมตัดใจ ฉันแล้วหนึ่ง
ใครไม่คิดอะไร ฉันยังซึ้ง
ฉันยังซึมคนเดียวใช่ไหม ก็ดูเธอหายแล้วหนึ่ง
1 2 3 4 เดินแล้วไม่มองกลับ นับเลขในหัวเป็นสิบก้าว
ไปกันเถอะ เท้าซ้ายเราไปหาชีวิตใหม่ เท้าขวาเรามาลืมความเศร้า
4 3 2 1 เอ้า ไม่ได้เดินกลับ งง ทำไมไปไม่ถึงเป้า
อ๋อ นึกว่าเดินไปข้างหน้าเหมือนกับว่าเป็นเส้นตรง
แต่ฉันเดินวงกลมด้วยสปีดจงกรม
เธอทอยลูกเต๋า เลขออกที่หก ตกใจเธอเดินหน้าหกช่อง
ฉันทอยลูกเต๋า เลขออกที่หนึ่ง ฉันเดินวนอยู่ในห้อง
เธอซื้อบ้าน เธอสร้างโรงแรม เธอมูฟออนอย่างถูกต้อง
ฉันทอยอีก มันออกศูนย์ ลูกเต๋าทำไมมีศูนย์นะ น่าจะบกพร่อง
สูญเสีย เสียศูนย์ ไปเท่าไร ฉันไม่ลืม เพราะฉันหวังว่าจะได้เธอคืน
เธอไปจริง ๆ รู้ว่าไปจริง ๆ แต่เป็นความจริงที่ฉันไม่กลืน
คิดถึงเพื่อนให้ออกไปเที่ยว บอกให้ลุกออกจากเตียงแต่ว่าฉันไม่ยืน
ตัวเธอก็ไม่อยู่ ภาพเธอฉันก็ลบ แมสเสจก็ไม่มี แต่ว่าฉันไม่ลืม
ลืมเรื่องราวที่สะสมที่มันคมพอจะกรีดหัวใจ
ใครไม่พร้อมจะไป ฉันแล้วหนึ่ง
ใครไม่คิดอะไร ฉันคิดถึง
ใครไม่ยอมตัดใจ ฉันแล้วหนึ่ง
ใครไม่คิดอะไร ฉันยังซึ้ง
ฉันยังซึมคนเดียวใช่ไหม
เมื่อเพลงนั้นบรรเลงอีกครั้ง ใจเธอยังมีฉันบ้างหรือเปล่า
เจอเรื่องราวที่เคยผูกพัน เรื่องที่เคยพูดกัน เธอยังนึกถึงฉันบ้างไหม
ส่วนตัวฉันอย่าห่วงเลย ไม่เคยจะเลือนจะลบหรือหายไป
บางครั้งเจอเธอในความฝัน บางครั้งน้ำตามันก็ไหล
มีเธออยู่ในความฝัน เพราะว่าความเป็นจริงเธอน่ะเป็นความหลัง
มีเธออยู่ในความฝัน เพราะว่าความเป็นจริงมันไม่มีความหวัง
มีเธออยู่ในความฝัน เพราะว่าความเป็นจริงเธอน่ะเป็นความหลัง
มีเธออยู่ในความฝัน มีเธออยู่ในความฝัน
ใครไม่พร้อมจะไป ฉันแล้วหนึ่ง
ใครไม่คิดอะไร ฉันคิดถึง
ใครไม่ยอมตัดใจ ฉันแล้วหนึ่ง
ใครไม่คิดอะไร ฉันยังซึ้ง
ฉันขอคุยได้ไหม ไม่ไหวแล้วหนึ่ง
ที่จริงไม่มีอะไร ฉันคิดถึง
เธอไม่แม้แต่มอง นี่ร้องแล้วหนึ่ง
ใครรักเธอต่อไป ฉันคนหนึ่ง
ฉันจะทำยังไงก็แพ้ ก็เธอไม่แคร์แล้วหนึ่ง